Jak budować autorytet rodzica/opiekuna?
Drodzy Rodzice!
Dbanie o dobro i bezpieczeństwo dziecka oraz przygotowanie go
do samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie wymaga
od rodzica/opiekuna pełni sił i chęci. Brzmi jak wyzwanie?
Jak zatem zbudować autorytet rodzica/opiekuna? Na czym należy się skupić w swoim rozwoju?
Potrzeba relacji
Praktycznie budowanie z kimś relacji to potrzeba relacji. Potrzeba relacji jest w praktyce możliwa do wspierania codziennie. Polega ona na zapewnieniu dziecku emocjonalnej bliskości poprzez:
wspólnie spędzanie czasu
rozmowy o wszystkim, np. o tym dlaczego ziemia się kręci, dlaczego trzeba uczyć się;
opisywanie emocji, które pojawiają się w relacji
uczenie się nawzajem czytelności emocjonalnej (powiedzenie, że mnie coś złości, cieszy, zachwyca, rozczarowuje)
pomaganie innym.
Co to da relacji dziecko rodzic/opiekun:
wspiera rozwój społeczny min. otwartość na innymi ludzi
pozwala doświadczyć opieki, troski i zainteresowania ze stronny innych osób
wzajemne zainteresowanie opiniami i przeżyciami
dziecko otrzymuje komunikat, że to co czuje jest ważne
(kształtowanie postawy prospołecznej).
Praktyczna wskazówka jak dbać o czytelność emocjonalną:
np. Lepiej poczekaj, czuję się teraz zdenerwowana i nie mam ochoty patrzeć na Twoje wypracowanie. Jak poczuje się lepiej, to chętnie je przeczytam. Dzięki temu dziecko rozumie powody postępowania rodzica oraz dowiaduje się o przeżywanych przez niego emocjach. Jednocześnie uczy się od rodzica, jak mówi się o swoich emocjach.
Potrzeba autonomii
Praktycznie samodzielne dokonywanie wyborów co do tego co dla kogoś jest najlepsze to potrzeba autonomii. Potrzeba autonomii jest w praktyce możliwa do wspierania codziennie. Potrzeba ta wiąże się z poczuciem, że jestem sprawcą zdarzeń. Tym, że oddziałuje na rzeczywistość wokół i ma możliwość wyboru i działam zgodnie z indywidualnymi pragnieniami. Zaczyna się od tego w co chcesz się ubrać dziś do przedszkola, mówienie, że coś mi nie smakuje, że lubię jeździć na rowerze, lubię książki przygodowe. Dziecko komunikuje swoją potrzebę autonomii, mówiąc: Ja chciałabym/Ja chciałbym....
Jak wspierać rozwój potrzeby autonomii?
słuchaj,
rozmawiaj,
proponuj różne rozwiązania,
pytaj,
inspiruj aktywności dziecka do kontaktu z rzeczywistością społeczno-kulturową, przyrodniczą i techniczną,
zachęcaj do samodzielności i podejmowania nowych wyzwań,
organizuj współdziałania z rówieśnikami i dorosłymi.
Co to da relacji dziecko - rodzić/opiekun:
otwartość na doświadczenia,
umiejętność dokonywania wyborów,
partnerski styl relacji z dzieckiem,
większe poczucie bezpieczeństwa,
samodzielnie rozwiązywanie problemów,
partycypacja w podejmowaniu decyzji.
Potrzeba kompetencji
Praktycznie czuć, że potrafię coś robić to potrzeba kompetencji. Potrzeba kompetencji jest w praktyce możliwa do wspierania codziennie. Potrzeba kompetencji jest to poczucie, że coś potrafię i wiem to o sobie. Pozwolenie na doświadczenie radości tworzenia, jest źródłem szczególnej siły, która czyni dziecko spragnione pełnienia w dalszym życiu określonych ról, dających mu szansę na zdobycie uznania nie tylko w najbliższym otoczeniu
(A. Brzezińska).
Jak wspierać rozwój potrzeby kompetencji:
Tłumacz, czym jest porażka i jaką rolę pełni w procesie zdobywania umiejętności. Przecież w pracy nad żarówką Edison też miał niejedną porażkę.
Wspieraj dziecko w procesie uczenia się umiejętności czy określonych zachowań.
Rozmawiaj z dzieckiem o postępach i błędach.
Stopniuj poziom trudności, umiejętności, np. jazda na rowerze, robienie ciastek, sięganie po różne książki, przygotowanie albumu ze zajęciami i wszystko to, co przyjdzie wam do głowy.
Co to daje relacji dziecko - rodzić/opiekun:
Umiejętność adaptacji i skuteczność działań w dorosłości.
Poczucie bezpieczeństwa.
Chęć do eksploracji świata, bez strachu o popełnienie błędu.
Dbaj o siebie
Budowanie autorytetu w oczach dziecka to bycie autentycznym, spontanicznym, to mówienie o swoich uczuciach, nazywanie ich, rozmawianie o rzeczywistości oraz zapewnienie poczucia bezpieczeństwa.
By wspierać rozwój swojego dziecka, pamiętaj o zadbaniu o samego siebie. Wychowywanie to przygoda, a jak to z przygodą bywa, nie zawsze można się przygotować na wszystkie okoliczności i znać topografię terenu. Dlatego, by dbać o innych, trzeba mieć do tego chęć i siłę. Przy rozładowanym akumulatorze nawet auto z najlepszym silnikiem nie ruszy w dalszą drogę. Dlatego kluczową kwestią w dbaniu o innych jest zadbanie o samego siebie, o swoje siły i chęci do działania. Dbanie o własną energię i potrzeby, jest dbaniem o przygodę, która nazywa się sztuką wychowania.
Rodzicu/opiekunie, a Ty jak zadbasz o siebie w najbliższym tygodniu?
89 - 606 Charzykowy
ul. Szkolna 1